THUIS!

Vandaag waren ze weer in Dongen, m'n nieuwe baasjes! Terwijl zij gezellig aan de koffie zaten met Ad & Margo heb ik nog even een kleine demonstratie gegeven wat ik allemaal al kan met een ree-velletje;

En toen werd het echt spannend; ik mocht met ze mee in de auto! ,,We gaan naar huis", zeiden ze... Nou ja, zeg... ik was toch al thuis? Dus was ik wel erg benieuwd waar ze me naar toe zouden brengen! Ik kreeg nog een dikke knuffel van Ad en Margo, zwaaide nog even naar mijn moeder, broertjes, zusjes, oom Lasse en tante Lobke en was toen klaar voor de grote reis!

In de auto hoefde ik niet in de bench maar mocht op schoot zitten bij mijn vrouwtje. Maar daar buiten was zoveel te zien dat ik niet wilde blijven liggen. Ik stond steeds rechtop tegen mijn vrouwtje of tegen het raampje om maar niks te hoeven missen. We hebben zo'n 3 kwartiertjes in de file gestaan en dat was me toch een lawaai; toeterende auto's, voorbij scheurende motorrijders, optrekkende vrachtauto's. De autoraampjes stonden open maar het deed me helemaal niks, ik voelde me echt zo stoer!

's Middags kwamen we aan in Ohé en Laak bij mijn nieuwe huis. Ik werd verwelkomd door 3 hele verbaasde maar blije kinderen, zij wisten nog niet dat ik bij hen zou komen wonen. Tjonge jonge, ik werd zoveel geknuffeld dat ik er helemaal moe van werd en vervolgens ben ik doodvermoeid in mijn nieuwe mandje in slaap gevallen;

.

.

Eenmaal wakker en uitgerust was het volgens mijn baasjes tijd voor een volgend spannend moment; de kennismaking met de andere honden. Nou, kom maar op, dacht ik nog, ik ben wel wat gewend met al die honden in Dongen maar het liep toch ietsie anders dan ik dacht...

Ik loop daar dus nietsvermoedend door de tuin en daar komen me toch drie enoooorme honden aanstormen!!! Ik schrok me echt helemaal te pletter! Ik piepte nog heel hard zodat m'n baasjes me konden optillen om me te bevrijden van deze monsters maar dat wilden ze niet. We moesten dit echt zelf oplossen... Ik bedacht me dus geen moment en gooide me meteen op m'n rug. De oude zwarte hond, een Flatcoated Retriever, likte me helemaal nat en liet me toen met rust. De leidster van het trio, een Grote Münsterlander, besnuffelde me even en negeerde mij daarna volkomen, ze deed net of ik er niet was. Ik durfde nog geen poging te doen om haar aandacht te krijgen maar dat zal binnenkort wel gebeuren, hoop ik... En die derde hond, ook een Grote Münsterlander, die is echt OK! We waren meteen dikke maatjes! Ze is echt niet bij me weg te slaan en heeft me ook al veel plekjes van de tuin laten zien.

Dit zijn Milo (5 jaar) en Krisje (1 jaar en 4 maanden) terwijl ik "hulpeloos" op de grond lig;

Krisje & Flossie in de tuin;