

.
Met Fleur op de weegschaal;
ik weeg nu 4.100 gram

En vervolgens moesten we even wachten maar waarop dat wist ik dus niet...
Het was trouwens wel leuk in die wachtkamer; er waren wel vijf andere honden maar die konden niet met mij spelen, ze werden allemaal aan het riempje gehouden, saai hoor! Ik heb dus maar mijn tijd doorgebracht door iedereen te begroeten met mijn vrolijke blaf!
En toen een mevrouw in een witte jas ons naar binnen riep, voelde ik al nattigheid... Hier klopte iets niet... dit zou wel eens helemaal niet leuk kunnen worden! Die witte jas zette al mijn gegevens in haar computer en vroeg nog wat voor een teckel ik eigenlijk was; dwerg of standaard? Nou ja, zeg! Heb je mijn enorme dikke poten wel eens goed bekeken? Die kunnen dus echt nooit van een dwergteckel zijn!!! En zoals de meeste mensen, vond zij mij ook al zo grappig (wat is dat toch dat de mensen mij altijd "grappig" vinden en nooit "knap" of zo...?).


De witte jas bekijkt mijn oortjes en ik heb heel hard gepiept omdat ik het zo eng vond! Fleur heeft me echt goed moeten vasthouden anders was ik zo van die hoge tafel gedonderd...


Het werd nog erger; als "toetje" kreeg ik dus een gigantische spuit! En weer heb ik alles bij elkaar gekrijst, wat een toestand...
Eindelijk was alles achter de rug! En toen probeerden ze me ook nog eens te paaien met een zogenaamd lekker koekje... Nou, laat maar zitten, hoor! Voor mij hoefde het allemaal niet meer... Ik wilde alleen nog maar naar huis...


Geen opmerkingen:
Een reactie posten